1. Wat is de definitie van reclame?

Hypothese
Onze eerste gedachte is dat televisiereclame een manier is om mensen proberen over te halen om een product te kopen of actie te laten ondernemen, via korte video clips.

Reclame

De definitie van reclame volgens de van Dale:

 

1re·cla·me de; v(m) -s 1 terugvordering 2 bezwaar, beklag, klacht

 

2re·cla·me de; v(m) -s het geheel van middelen die men inzet om de verkoop te bevorderen, aanhangers te werven enz.[1]

 

Reclame is een vorm van communicatie waarmee word geprobeerd om consumenten over te halen tot het kopen van een product of dienst. Reclame kan ook gebruikt worden ter promotie van een product, stichting, bedrijf, dienst of iets anders, om het op deze manier bekend te maken.

 

Reclame vroeger

Reclame bestaat al heel lang, maar het is voor een grote tijd alleen mondeling geweest.

Reclame werd al gebruikt in het Romeinse rijk. Er zijn reclameboodschappen gevonden in Pompeii.

Op deze reclameboodschappen na komen de vroegste ‘visuele reclames’ uit de 17de eeuw. Tijdens de Gouden Eeuw, de periode dat Nederland een machtig handelsland werd en de wetenschap op gang kwam, was reclame een populair middel dat vooral in kranten werd gebruikt. Het eerste reclame bureau werd in 1843 geopend door Volney Palmer in de Amerikaanse staat Philadelphia.

 

Tijdens de industriële revolutie werd er ook gebruik gemaakt van reclame. In deze tijd werd de reclame ontwikkeld tot wat het nu is: mensen proberen aan te praten dat ze een product nodig hebben. In het begin hadden de reclamebureaus hier erg veel succes mee, maar op den duur kregen steeds meer mensen door dat het oplichterij was. Van veel reclamemakers werd in die tijd ook gezegd dat ze gewetenloos waren omdat ze jarenlang hadden geadverteerd dat bijvoorbeeld roken en voedsel waar veel suiker in zit, gezond voor je zouden zijn.

 

 

Reclame nu

Tegenwoordig komen we overal reclame tegen; als we door de stad lopen zien we overal flyers en billboards, als we de krant lezen staan er allerlei kleine kopjes in met reclame, op tv is er gemiddeld elk halfuur een reclameblok, en op de radio nog regelmatiger, en als we internet aanzetten zijn de eerste dingen die we zien adds, banners en pop-ups.

Al deze reclamevormen kosten geld. Zo zijn er bedrijven die voor het maken van een televisiereclame best 1 miljoen euro willen betalen.

De kosten van de zendtijd die nodig is om een reclame op tv uit te zenden, hangt af van de omroep waar deze word uitgezonden, het tijdstip en tussen welk programma of welke programma’s het reclameblok zit.

 

Behalve de overduidelijke reclame die we in reclameblokken zien, is er ook nog een ander soort reclame op tv: sluikreclame, ook wel bekend als brand placement. Deze soort reclame houd in dat, als er in een programma een bepaald product word gebruikt, het label van het product naar de camera toe staat. Op deze manier krijg je de naam van dit product onbewust te zien.

Tegenwoordig kan reclame 2 doelen hebben: het kan bedoeld zijn om bekendheid te wekken, dit meestal door publiciteits acties. Bijvoorbeeld een spelshow op tv waarbij een aantal mensen een tv winnen van Sony, en de winnaar een BMW.

Het kan ook bedoeld zijn om mensen over te halen om tot actie over te gaan. Bijvoorbeeld, de reclames waarin je arme mensen in derde wereld landen zijn puur bedoeld om ons rijke westerlingen een schuldgevoel aan te praten.

 

Hoe werkt televisiereclame?

Reclame werkt volgens een paar regels, reclame moet namelijk:

  • de aandacht moet trekken, desnoods door te schokken
  • een herkenbaar voordeel moet inhouden voor de ontvanger daarvan: plezier, de snelle bevrediging van een behoefte of een direct, echt voordeel zoals korting
  • het verlangen tot een aanschaf of een daad moet opwekken
  • een manier moet bieden om het voordeel te realiseren.

Deze vier regels zijn samengevoegd in het AIDA-model. AIDA staat voor attention, interest, desire en action. [2]

Wetten en richtlijnen

De Nederlandse reclame code (NRC) bestaat uit een aantal regels waaraan een reclame moet voldoen. De meeste van deze regels geven aan wat een reclamemaker NIET mag doen.  Een reclame mag bijvoorbeeld niet in strijd zijn tegen de wet, en mag niet misleidend zijn.[3]

 

Conclusie
Mijn eindconclusie is dat een televisiereclame een middel is om een boodschap aan mensen over te brengen, of deze nu is dat mensen iets moeten kopen of dat mensen geld moeten geven aan goede doelen. Reclame zelf bestaat al eeuwenlang, en in dat perspectief is televisiereclame nog best jong.

Een reclame is pas echt succesvol als de reclamemaker zich aan het AIDA-model houd, waar precies is staat aan welke voorwaarden een succesvolle reclame moet voldoen.

Consumenten zijn ook beschermt tegen reclamemakers door de wetten in het NRC, die voorkomen dat reclamemakers mensen niet voorliegen om zo hun product aan de man te brengen.

 



[1] S.N., http://www.omgangsvormen.nl/reclame.html, 10 tips voor reclamemakers, omgangsvormen.nl, 24 jamuari 2012

[2] S.N., http://nl.wikipedia.org/wiki/Reclame, Reclame, Wikipedia, 25 januari 2012

[3] S.N., http://nl.wikipedia.org/wiki/Nederlandse_Reclame_Code, nederlandse reclame code, Wikipedia, 25 januari 2012